تاثیر پسروی آب دریاچه ارومیه بر اجتماعات میگوی آب شور (آرتمیا)

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 استادیار مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، ارومیه، ایران

2 مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، مؤسسة تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران

چکیده

دریاچه ارومیه دومین دریاچه بسیار شور در جهان با مساحتی حدود 5000 کیلومترمربع در زمان پرآبی است. بااین‌وجود طی دو دهه گذشته، ترکیبی از تغییرات آب و هوایی و مصرف شدید آب باعث کاهش ورود آب به این دریاچه بسته‌شده است. درنتیجه سطح دریاچه از 5500 کیلومترمربع در سال 1995 به حدود 1661 کیلومترمربع در نوامبر سال 2018 کاهش‌یافته است. کاهش سطح آب تراکم آرتمیا را به علت افزایش شوری و کاهش ورود مواد غذایی در دریاچه ارومیه کاهش داده است. میگوی آب‌شور جنس آرتمیا ماکرو زئوپلانکتون غالب در بسیاری از محیط‌های بسیار شور است. به‌طورکلی، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که دما و شوری آب به‌عنوان تأثیرگذارترین پارامترها بر میزان تراکم و ترکیب جمعیتی آرتمیا می‌باشند. بحران اکولوژیکی دریاچه ارومیه تاثیر معنی‌داری روی ساختار ژنتیکی آرتمیا اورمیانا گذاشته است که درنهایت می‌تواند بقای این سخت‌پوست را در معرض خطر قرار دهد. با توجه به ارزش بالای آرتمیا و سیست آن در آبزی‌پروری می‌توان گفت که کاهش سطح آب دریاچه ارومیه تاثیر اقتصادی-اجتماعی شدیدی بر منطقه و به‌ویژه ساکنان اطراف دریاچه گذاشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

بوم شناسی منابع آبی
دوره 4، شماره 2
اسفند 1399
صفحه 1-8

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار