مفاهیم و اصطلاحات فنی مورد استفاده در صنعت پرورش میگو و کاربرد آن در آبزی پروری

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان

2 عضو هیات علمی موسسه تحقیقات شیلاتی علوم کشور

3 کارشناس بخش آبزی پروری- پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان

4 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات شیلات، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران

5 رییس بخش بیوتکنولوژی، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان

6 ایستگاه تحقیقات نرمتنان خلیج فارس، پژهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سا مان تحقیقات، آموزش

7 1پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات شیلات، سازمان تحقیقات و آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران

چکیده

پرورش میگو یک تجارت جوان و پویا با سابقه تغییر سریع در پاسخ به پیشرفت های فناوری می‌باشد. اولین پیشرفت در فن‌آوری پرورش میگو اواخر دهه 1930 در ژاپن رخ داد. بدلیل نامناسب بودن آب و هوا و گونه‌های ژاپن جهت تولید تجاری، در دهه 1970 این فن‌آوری به دیگر کشورهای آسیا و آمریکا منتقل شد. افزایش شیوع بیماری در جمعیت‌های وحشی سبب معرفی میگوی Litopenaeus vannamei بدون پاتوژن(SPF) اقیانوس آرام تولید شده توسط کنسرسیوم پرورش میگو دریایی ایالات متحده به آسیا و جایگزینی آن به جای گونه‌های سریع‌الرشد و بومی کشورها گردید. انتقال مولدین بدون غربالگری و بدون تست کافی و آزمایش، منجر به گسترش WSSV در آسیا از قاره آمریکا گشت تا جایی که غالباً مولدین ظاهری سالم داشتند اما در سطوح پایین بیماری حضور داشت و از ردیابی مصون می‌مانند. بنابراین با پیشرفت بیماری اصطلاحاتی مانند مولدین عاری از پاتوژن خاص(SPF)، مولدین مقاوم به پاتوژن خاص(SPR)، مولدین عاری از پاتوژن (PF)، مولدین با تحمل پاتوژن خاص(SPT)، مولدین با سلامتی بالاHH)) و دیگر اصطلاحات جهت تولید مولدین قابل اطمینان و انتقال برون مرزی بوجود آمد که هم اکنون سالانه OIE لیست این بیماریها و اصطلاحات را به روز رسانی نموده و شرکت‌های تولیدکننده موظف به رعایت آن می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

بوم شناسی منابع آبی
دوره 5، شماره 1
شهریور 1400
صفحه 17-25

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار