مروری بر شاخص های تغذیه ای ماهی یال اسبی سر بزرگ Trichiurus lepturus در دریای عمان

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور

2 مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران

3 کارشناس پژوهشی ، پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، ساری.

چکیده

بررسی شاخص اهمیت نسبی IRI. شاخص ارجحیت غذایی Fp وشاخص خالی بودن معدهCV در این ماهی نشان داد که این گونه جزء ماهیان پرخور است و حداکثر میزان شاخص معدی این گونه در فصل بهار و کمترین آن در فصل تابستان محاسبه شد. شاخص خالی بودن معده CV از بهار تا تابستان سیر صعودی داشت که در تابستان به بیشترین مقدار خود رسید و بعد از فصل تابستان سیر نزولی پیدا کرد که نشاندهنده عدم تغذیه ماهی در فصل تابستان و بیشترین تغذیه در فصل زمستان می باشد. شاخص معده ای و شاخص کبدی نیز در فصل بهار بیشترین و در فصل تابستان به کمترین مقدار خود رسید.

درمحتویات معده این گونه به ترتیب اولویت، گروه های مختلف ماهیان استخوانی، سپس سخت پوستان اعم از خرچنگ و میگو دیده شد ولی بیشترین حجم محتویات معده را ماهیان استخوانی از قبیل گیش ماهی. بزماهی. ساردین ماهیان و ماهی مرکب و پنجزاری ماهیان در این گونه تشکیل دادند. از تعداد کل ماهیان بررسی شده ، سه گروه غذایی ماهیان ، سخت پوستان و سرپایان رژیم غذایی این گونه را تشکیل دادند.

شاخص خالی بودن معده (CV) نشان داد که در ماهی یال اسبی سربزرگ، بیشترین مقدار این شاخص در فصل تابستان می باشدو نشان داد این گونه در این فصل که فصل تولید مثلی اش می باشد بسیارکم خور و بی اشتهاست و در فصل بهار و پاییز نسبتا پرخور و در زمستان، به کمترین مقدار خود می رسد و نشان از تغذیه زیاد و پرخوری این گونه در این فصل دارد

کلیدواژه‌ها

موضوعات

بوم شناسی منابع آبی
دوره 5، شماره 2
اسفند 1400
صفحه 40-47

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار