شکوفایی جلبکی مضر پدیده ای طبیعی است که ناشی از برخی گونههای پلانکتونی به ویژه دینوفلاژلاها می باشد و مشکلات زیادی را برای اکوسیستمهای آبی ایجاد می نماید. با وجود طبیعی بودن این پدیده علاوه بر استرس های طبیعی، آلودگیهای انسان ساز و ورورد پسآب ها و فاضلاب های شهری و صنعتی به اکوسیستم های آبی سبب پایداری و تشدید این پدیده در ده های اخیر شده است. مرگ و میر آبزیان و خسارات قابل توجه وارده به محیط زیست آبی و صنعت آبزی پروری ناشی از این پدیده باعث شده است که محققین در پی راهکاری مناسب جهت کنترل این پدیده طبیعی برآیند سه روش جهت کنترل این پدیده تحت عنوان کنترل فیزیکی یا مکانیکی شامل استفاده از خاک رس و آلتراسونیکUltrasonic ، روش بیولوژیکی شامل استفاده از چراکننده ها، پاتوژن ها و اثر آنتاگونیسمی استفاده از ماکروجلبکها جهت کاهش اثرات HAB و در نهایت کنترل شیمیایی، استفاده از ترکیبات شیمیایی یا معدنی برای حذف سلول های جلبکی مضر می باشد. بدین ترتیب تحقیقات مختلف توسط محققان متعددی انجام شده که می توان نتیجه گرفت هیچ یک از این تکنیکهای کنترل HAB بطور خاص بی تأثیر نیست اما جهت مرتفع ساختن این مشکل در محیطهای محصور و کوچک می توان از آنها با توجه به شرایط محیط و نوع گونه مشکل ساز استفاده کرد. که در این میان پیشنهاد می شود بهتر است از خاک رس بدلیل ایجاد اثرات کمتر زیست محیطی در محیطهای دریایی و اثر متقابل بر موجودات دیگر پیکره آبی و هزینه پایین آن استفاده گردد.