بررسی وضعیت کیفیت آب برای پرورش میگوی پاسفید(Litopenaeus vannamei cultures) درمنطقه تیاب استان هرمزگان

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان،موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران

2 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر عباس، ایران

3 پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان-موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور-بندرعباس-ایران

4 معاون پژوهشی- پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس ودریای عمان

چکیده

به منظور بررسی وضعیت کیفیت آب مزارع پرورشی میگوی پاسفید واقع در منطقه تیاب شمالی استان هرمزگان‌، برخی از پارامتر های فیزیکوشیمیایی موثر بر رشد میگو مانند دمای آب، pH ، شوری، اکسیژن محلول، نیتریت، آمونیاک، شفافیت وکلروفیلa‌ در سه مزرعه (سه استخر در هرمزرعه)، ، طی یک دوره پرورش شش ماهه در سال1393 مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداقل و حداکثر میانگین دمای آب برابر با (0C4/37- 0C5/15)، pH (97/8 -1/7)، شوری (ppt5/59-ppt41)، اکسیژن محلول (mg/l5/9 –mg/l7/0)، نیتریت (m/lµ5/54 –m/lµ3/0)، آمونیاک (mg/l13/0– mg/l01/0) و شفافیت (cm95-cm10) بوده است. نتایج آنالیز خوشه ایی نشان دادکه ازبین سه مزرعه مورد مطالعه، کیفیت آب درمزرعه دوم بدلیل تراکم بیشترذخیره سازی، بمراتب نامطلوب‌ تر از مزرعه اول و سوم بوده است.بالا بودن دمای آب و میزان شوری در مزارع پرورش میگوی مورد مطالعه در اکثر زمان های مورد مطالعه خارج از دامنه ایده‌آل و بهعنوان یک فاکتور محدودکننده و منفی رشد در جهت افزایش میزان تولید میگوی پاسفید عمل مینماید. تغییرات pH در وضعیت آیده آل ولی دربرخی از زمان ها، تغییرات روزانه آن خارج از دامنه مطلوب بوده است. در اکثر زمان ها تغییرات مربوط به اکسیژن محلول در صبح(قبل از طلوع آفتاب) پایین تراز3 میلیگرم برلیتر ودربرخی از زمان نیز ازافت شدیدی(کمتراز1میلیگرم برلیتر) برخوردار و خارج از دامنه مطلوب برای پرورش میگو بوده است. افزایش صحیح میزان تعویض‌آب جهت کاهش اثرات درجه حرارت می تواند بهطورعمده باعث کاهش استرس و افزایش تولید میگو در واحد سطح گردد.

کلیدواژه‌ها

بوم شناسی منابع آبی
دوره 3، شماره 2
اسفند 1398
صفحه 22-30

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار