1
بخش علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاوزی و منابع طبیعی آذربیجان شرقی
2
پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران.
چکیده
تغذیه بخش چشمگیری از هزینه‌های پرورش آبزیان را به خود اختصاص می‌دهد لذا مدیریت مناسب استفاده از اقلام خوراکی کمک قابل توجهی به پرورش‌دهندگان مزارع آبزی‌پروری خواهد نمود. اسپیرولینا (جلبک سبز – آبی)، یک ریزجلبک تکسلولی میکروسکوپی است که در آب شیرین رشد بیشتری میکند و ساختاری ساده اما ترکیب پیچیدهای دارد. این جلبک منبعی از انواع مواد مغذی می‌باشد. علاوه بر این، منبع مهمی از رنگیزههای فتوسنتزی به نام فیکوسیانین است که دارای خواص بسیار قوی آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی می‌باشد. عصاره اتانولی اسپیرولینا پلاتنسیس حاوی آلکالوئیدها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدها، تاننها، ترکیبات فنولی، استروئیدها و ساپونینها می‌باشد. همچنین این جلبک به دلیل محتوای بالای اسیدهای چرب غیراشباع مورد توجه است زیرا بخش بزرگی از آن، از گاما-لینولنیک اسید تشکیل شده است. این جلبک دارای سطوح پایینتری از گلیسریدهای سرم و لیپوپروتئینهایی با چگالی کم می‌باشد که به عنوان یک محرک رشد، پروبیوتیک و تقویتکننده سیستم ایمنی در ماهی مطرح است. اسپیرولینا میکروجلبکی با ارزش اقتصادی بالاست و یکی از معدود جلبکهایی است که به دلیل عملکرد بالای فتوسنتزی، سرعت رشد سریع و سازگاری با محیط زیست، برای کشت در مقیاس بالا مناسب است. لذا به نظر می‌رسد استفاده از میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در جیره آبزیان یک راهکار ارزشمند به جهت مدیریت هزینه تغذیه و بهبود عملکرد مزارع آبزی‌پروری باشد.
)